Tabu na Polaków za granicą

Nowy sposób dzielenia środków na wspieranie Polonii i Polaków za granicą jest niewydolny (o czym pisali na stronie internetowej polaki.org). Krytykują go nawet senatorzy.

Senacka Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą bardzo krytycznie przyjęła informację Ministerstwa Spraw Zagranicznych na temat pomocy dla Polonii. Prezentował ją wiceminister do spraw konsularnych i Polonii Janusz Cisek. Tłumaczył, że konkurs na realizację tego zadania w 2013r. został ogłoszony w październiku ubiegłego roku. Podobnie jak rok wcześniej brały w nim udział wyłącznie organizacje zarejestrowane w Polsce. Pieniądze miały być kierowane tylko na średnie i duże działania. Wpłynęło 418 wniosków opiewających na ponad 260 mln zł; zakwalifikowano 97 projektów.

Okazuje się jednak, że nie tylko senatorowie opozycji i przedstawiciele organizacji współpracujących z ośrodkami polonijnymi za granicą, ale nawet senatorowie Platformy narzekają na wręcz destrukcyjne efekty nowej ustawy, która przeniosła kompetencje do rozdziału pieniędzy z Senatu na MSZ i konsulaty. Senatorowie wskazywali, że błędem jest wspieranie organizacji pomocowych środkami w wysokości ponad 100 tys. zł, które nie mają żadnego doświadczenia w tego rodzaju działalności.

– Boli nas, że pewne dobre, sprawdzone projekty zostały odrzucone, np. Fundacja Harcerska co roku organizowała w Szczecinku wakacje dla dzieci z Białorusi. Kosztowało to około 10 tys. zł, resztę płacił samorząd. Pieniądze były wydawane oszczędnie i najbardziej optymalnie, projekty mobilizowały środowiska miejscowe – mówił Piotr Zientarski (PO). Olga Iwaniak, prezes Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie”, wyjaśniała, że na Wschodzie z racji realiów politycznych działają małe organizacje i podmioty, w imieniu których dopiero występuje Fundacja, starająca się o pozyskanie środków z polskiego budżetu. Racją ich istnienia i skutecznego działania choćby w warunkach białoruskich jest właśnie fakt, że są małymi inicjatywami.

W ocenie senatorów, pomysł ministra Sikorskiego spowodował, że wypracowane przez 22 lata doświadczenia zostały wywrócone do góry nogami. Współpracę z MSZ i wymianę informacji w tych sprawach źle ocenia też Kancelaria Senatu.

Nasz Dziennik