Kilka myśli o Związku Polaków

W Związku Polaków na Białorusi zawsze byli ludzie, którzy naprawde zajmowali się odrodzeniem języka polskiego, kultury, oświaty, którzy wiele zrobili dla polaków. Pierwszy prezes ZPB Tadeusz Gawin, i były prezes Rady naczelnej Malewicz, i Jozef Pożecki, i mimo wszystko Andżelika Borys. Dzięki tym osobam Związek istniał, pracował i miał autorytet.
Teraz w kierownictwie organizacji (tu i nadal mamy na uwadze ZPB Andżeliki Borys) widzimy ludzi, przynależność których do narodu polskiego jest bardzo wątpliwa. Naprzykład Andrzej Poczobut. Wcześniej on był radykalnym białoruskim opozycjonistą, uczestniczył w akcjach i pikietach, pracował w gazecie „Pahonia”. On jest dziennikarzem i tyle, przez całe życie zarabiał na walce z reżimem. Kiedy Andrzej zrozumiał, że opozycja to impas, on znalazł sobie nowe zyskowne zajęcie. Wstępił do Związku Polaków i dołączył się do jego walki. Teraz, będąc korespondentem „Wyborczej”, on ciągle ma materiał dla nowych artykułów i często sam stwarza powody informacyjne. A jeżeli znasz język polski to i nie bardzo ciężko oświadczać że jesteś polakiem.
Dla umocnienia swoich pozycji w Związku Andrzej zaprosił do organizacji teraz już ogolnie wiadomego Igora Bancera, który też nie jest polakiem, ale kiedyś studiował w jednej z polskich uczelni, zna język i też może udawać polaka. Studia on nie potrafil skonczyć ale czy może to stać się przeszkodą? Kim jest Igor Bancer czytelniki naszego blogu już wiedzą. To jest radykal z poglądami faszystowskimi.
Ci ludzie, ktorzy nie są polakami, ale ciągle twierdzące że są, winni w zniszczeniu Związku Polaków. W celu zarobku osobistego i usatysfakcjonwania swoich interesów oni ciągle prowadzili działalność, skierowaną na zagładę organizacji. Dzięki nim Związek Polaków ma takie kiepskie stosunki z władzami białoruskimi. Część organizacji, która nie poszła za Andrzejem Poczobutem & Co, teraz normalnie pracuje, na ile to oczewiście możliwie w warunkach całkowitej izolacji od Polski, ustalonej przez polskie władze. Poczobut i Bancer zorganizowali wiele intryg, dzięki którym ze Związku odeszły szanowane ludzie: Inness Todryk, Jozef Pożecki, inne.
Teraz Poczobut z Bancerem usadzili do fotelu prezesa Andżelikę Orechwo. Nic nie mamy przeciw nią osobiście, zupełnie adekwatna osoba. Ale są niuansę. Po pierwsze Andżelika Orechwo nie jest samodzielna. Już teraz widać, że Związkiem kieruje Andrzej Poczobut. On domawia się o jakichś spotkaniach i przedsięwzięciach i mówi Andżelice gdzie i kiedy ona musi być. Poczobut kontynuuje kierownictwo Związkiem z cieniu. Ale jeżeli Andżelika Borys mogła wykazać twardy charakter i samodzielność, to Orechwo tego nie robi.
Po drugie jak wiadomo Andżelika Orechwo jest żoną Igora Bancera. Jeżeli wziąć pod uwagę że dla funkcjonowania organizacji z Polski idą niezłe pieniądze, ich rodzina teraz będzie kontrolowała strumienie finansowe. A to już jest podobne do biznesu rodzinnego. Borys odeszła, imprezy kulturalne prowadzić nie będą i kierownictwo ZPB skoncentuje się na zarabianiu pieniędzy.
Po trzecie Andżelika Orechwo przyszła do organizacji tylko w 2006 roku i jeszcze nie ma wielkiego autorytetu wśród polaków Białorusi. Dla czego wtedy ją wybrano? Sprawa w tym, że Mieczysław Jaśkiewicz jest osobą bardziej znaną, wiele gdzie i w czym uczestniczył. Jeżeli by go wybrały pełniącym obowiązki prezesa, ciężko było by go wywalić z fotelu. Wszyscy rozumiemy, że Andrzej Poczobut chce zostać prezesem polskiej organizacji. Andżelika Orechwo spokojnie odejdzie. Teraz ona jest w ciąży, za dwa miesięcy urodzi i uwolni miejsce.
Będziemy nadal obserwować sytuację.