Podróż do Opola

W zeszłym tygodniu przedstawiciele nieuznawanego przez Mińsk Związku Polaków znajdowali się w Polsce, w tym wzięli udział w spotkaniach z urzędnikami miasta Opola oraz Wrocławia. Nawet spotkali się z przedstawicielami mniejszości niemieckiej.

Według wersji oficjalnej zaprosili ich członkowie opolskiego Stowarzyszenia Ludzi Aktywnych „Horyzonty”, członkiem honorowym którego, o dziwo, jest Borys.

Zostało przeprowadzono szereg spotkań, w ramach których przedstawiciele obu stron omówili «pytania współpracy». Ta proponowana przez członków nielegitymnej grupy współpraca ze stroną Polską została zredukowana do znanych wymagań: „zorganizujcie szkolenia i wycieczki dla dzieci”, „zaproście naszych członków do siebie”, „dajcie zezwolenie na szkolene”, no i w ogóle „zróbcie tak, żeby nam było dobrze”. „My ze swojej strony obiecujemy skorzystać z waszej oferty”. „Wy rozumiecie, że jest nam ciężko”.

Następnie członkowie nielegalnego Związku Polaków opowiadali o tym, jak ich „prześladują” na Białorusi za ich pracę na rzecz polskości w kraju. O tym, jak „milicja chodziła tygodniami za nimi krok w krok”, jak organizowano pikiety (dobra, że można organizować pikiety, a to w ogóle by nie było co zgłosić). Prawda z zastrzeżeniem, że “teraz jest spokojniej”.

Jaśkiewicz na tych spotkaniach bardzo wyraźnie czuł się „nie na swoim miejscu”. W jego jak na czyjeś polecenie działaniach zostało odczytane pytanie: „co ja tutaj robię?”. Rozmowami z Polakami zajmowała się Borys.

Sądząc po dominującej postawie Borys to ona zorganizowała spotkanie Jaśkiewicza ze stroną Polską. Wcześniej my opowiadali czytelnikom o tym, że Borys manipuluje Jaśkiewiczem. Teraz ona postanowiła wyjść z cienia i bezpośrednio „posterować procesem”. Jak widać, bardzo trudno jest u niej z kasą, stanowisko szefa Związku od dawna jest opłacalne, przyciągające wszystkich.

Trochę zdjęć z tej podróży.

Rozmawiała z Polską stroną w większości Borys:

Na Jaśkiewicza nikt nie zwracał uwagi:

Jeden z niewielu razy, kiedy Jaśkiewicz sam wchodził w dialog. Czy raczej powiedzieć kiedy czytał z kartki (napisanej, wydaje się, przez Borys). W tym czasie sama Borys z niezrozumieniem przygląda się ostatnemu numeru „Głosu znad Niemna”, gdzie dzieci „bawią się” z siekierą

Jaśkiewiczowi pozostało tylko rozmawiać z pomnikiem. Cel został osiągnięty!